Poezi nga: Miroslava Ramirez
Përktheu: Bajram Karabolli
Kurrë nuk shpresoja të të gjej,
Kur çdo gjë ishte e humbur
kur nuk kisha më shpresë
kur bota që njihja
ishte vetëm një psherëtimë
një qëndismë shpresash të mekura
në mantelin e errët të misterit
Një ankth më gërryente nga brenda.
Fati luante me dëshirat e mia
duke kërkuar dashurinë në kuti të zbrazëta
Në jetën time ti befas u fute
Mu në anën e majtë m’u ngule
mu në thellësisë të zemrës sime
Je ti që ma mbush tërë zbrazëtinë
ti je dashuria dhe premtimi…
Je përgjigja që prisja
për përqafimin pa askënd
për jetën time pa ty.
FIFA nderon Trumpin me Çmimin e Paqes: Lidershipi i tij gara...
Publikohet marrëveshja në letër e Vetëvendosjes me tri parti...
Obiliq: Arrestohet një person për vjedhje të rëndë në pompë ...
KFOR-i forcon aktivitetet në mbështetje të sigurisë në të gj...
Gjobë 500 euro, pikë negative e ndalim i drejtimit të automj...
Dron në shtëpinë e BBVK për Benitën