Në vitin 2000, kur ishte në vit të fundit në universitetin e Princeton-it, fotografja amerikane, Xhozefinë Sitenfelld, u bëri foto shokëve e shoqeve të klasës, ende me aparat me film, dhe i ruajti fotot.
Pas kaq shumë vitesh, kur miqtë vendosën të ritakoheshin, ajo kërkoi të njëjtët persona që kishte fotografuar dhe u përpoq t’ua bëjë fotot po njësoj, në të njëjtat vende, me pothuajse të njëjtat objekte rrotull.
Albumi i saj i parë mori lëvdata të mëdha për mënyrën se si ishin kompozuar portretet e shokëve të saj. Ata ishin të shkujdesur, pa udhëzime, me flokë të pakrehur e të rehatuar në përditshmëri.
Tani që fotot dalin përkrah, ndjesia e ikjes së kohës ndihet shumë e fortë. Por në fytyrat e personazheve ndihet ndryshimi, fakti që jeta nuk është më një e panjohur, dhe lehtësimi për çfarëdo që mund të kenë arritur.


“E dhimbshme ta humbasësh titullin për dy pikë” – Vers...
Shpërthimi i ‘etheve afrikane të derrave’ në Spanjë mund të ...
Ardian Kastrati i bashkohet AAK-së, garon për deputet
Veç gjashtë parti kanë dorëzuar listat me kandidatë për depu...
“Makazze” shkruan histori, NAVI siguron play-offin
Vdes nëna e kryetarit të Shtimes, Qemaj Aliut